هیچ راه میان‌بری وجود ندارد.

برنده‌ی لاتاری، پس از تغییر ناگهانی در سرنوشتش، در نهایت خوشحال نمى باشد. خانه‌ای که با عجله ساخته شده

به ‌ندرت اولین طوفان را دوام می‌آورد. خلاصه‌ یک‌ جمله‌ای از یک کتاب یا خبر جایگزین کل داستان نمی باشد. ما اغلب

بدون آنکه بدانیم از میان‌برها استفاده می‌کنیم؛ در هنگام گوش دادن، تمایل داریم پیام کلی گوینده را سریع‌تر درک کنیم.

ظرافت‌های مطلب را از دست می‌دهیم، حتى ممكن است كه اصل موضوع را هم از دست بدهيم.این راه میان‌بر، علاوه بر

تصور صرفه‌جویی در زمان، ما را از ناراحتی به چالش کشیدن باورهای معمول ذهنمان‌ دور نگه می‌دارد و دیدگاه ما

به جهان محدودتر می‌شود. هنرمند بطور فعال تلاش می‌کند زندگی را به‌آرامی تجربه کند وسپس همان تجربه را از نو

و با نگاهی تازه مرور کند؛ به‌آرامی بخواند و چندین بار آن را از سر بگیرد.

[گاهی اوقات] ممکن است پاراگرافی را بخوانم که فکری را برانگیزد، و در حالی که چشمانم روی صفحه در حال حرکت

است، ذهنم هنوز درگیر ایده‌ی قبلی باشد. دیگر اطلاعات جدیدی را دریافت نمی‌کنم.

وقتی این [مطلب] را متوجه می‌شوم، به آخرین پاراگرافی که به یاد می‌آورم بازمی‌گردم و دوباره از همانجا شروع به

خواندن می‌کنم. گاهی تا سه یا چهار صفحه عقب برمی‌گردم. دوباره‌خوانی حتی یک پاراگراف یا صفحه‌ای که به‌خوبی

درک شده باشد، می‌تواند روشنگر باشد. معانی جدید، درک‌های عمیق‌تر، الهامات و ظرافت‌های تازه‌ای آشکار می‌شوند

وبه وضوح نمایان می‌شوند.

خواندن، علاوه بر گوش دادن، خوردن و بیشتر فعالیت‌های فیزیکی، می‌تواند مانند رانندگی تجربه شود؛ ما می‌توانیم

به‌صورت خودکار یا با تمرکز کامل در آن شرکت کنیم. بسیاری اوقات ما به‌ صورت خواب‌آلود از زندگی عبور می‌کنیم.

تصور کنید تجربه‌ی شما از جهان چقدر متفاوت خواهد بود اگر به هر فعالیت با توجهی که به فرود یک هواپیما

می شود، بپردازید.

برخی افراد به فرصتهای هر روز, همانند لیست انجام کارها نگاه می‌کنند که باید موارد آن را تیک بزنند، به‌جای اینکه

با تمام وجود در آنها مشارکت کنند و حضور واقعی داشته باشند.

تلاش مداوم ما برای بهره‌وری، مانع از نگاه عمیق به مسائل می‌شود. نیاز به انجام کار، زمانی برای بررسی تمام

احتمالات در اختیارمان نمی‌گذارد. اما از طریق عمل سنجیده و تکرار است که به بینش عمیق‌تری می‌رسیم.

صبر برای توسعه‌ ظریف کار شما ضروری است.

صبر برای دریافت اطلاعات به بهترین و دقیق‌ترین شکل ممکن ضروری است.

صبر برای خلق اثری که در برگیرنده‌ تمام آنچه برای ارائه داریم، ضروری است.

هر مرحله از کار و زندگی هنرمند از پرورش این عادت بهره‌مند می‌شود. صبر، درست مانند آگاهی، با پذیرش آنچه

هست توسعه می‌یابد.از طریق پذیرش آنچه که هست.

بی‌صبری، مجادله‌ای با واقعیت است. تمایل به این که چیزی متفاوت از آنچه در اینجا و اکنون تجربه می‌کنیم.

آرزویی برای اینکه زمان سریعتر بگذرد، فردا زودتر بیاید، دیروز تکرار شود، یا چشمانت را ببندی و وقتی که چشمانت

را باز می‌کنی خودت را در جای دیگری بیابی.

زمان مفهومی است که هیچ کنترلی بر آن نداریم. بنابراین صبر با پذیرش ریتمهای طبیعی آغاز می‌شود.

مزیت فرضی بی‌صبری ان است که با افزایش سرعت و پیشی گرفتن از ریتمهای طبیعی در زمان صرفه‌جویی کنیم.

با این حال، در نهایت این کار زمان بیشتری می‌طلبد و انرژی بیشتری مصرف می‌کند و به تلاشی بیهوده می‌انجامد

در فرآیند خلاقیت، صبر یعنی پذیرش این که بیشتر کارهایی که انجام می‌دهیم خارج از کنترل ماست. نمی‌توانیم

[اثر] بزرگی را به اجبار ایجاد کنیم. تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که آن را دعوت کنیم و با آگاهی و

توجه کاملمنتظر آن بمانیم. نه با اضطراب، زیرا این ممکن است آن[ فرصت] را دور سازد.

صرفاً در حالتی از پذیرش مستمر .

اگر زمان را از معادله‌ رشد یک اثر حذف کنیم، تنها چیزی که باقی می‌ماند صبر است. نه فقط برای پیشرفت اثر، بلکه

برای تکامل کلی خود هنرمند.

حتی شاهکارهایی که در مدت‌های فشرده ساخته شده‌اند، حاصل دهها تلاش صبورانه بر روی آثار دیگر هستند. اگر

قانونی در خلاقیت باشد که کمتر از دیگر قوانین قابل نقض باشد، آن است که نیاز به صبر همواره وجود دارد.

صبر

برای ورود به اولین فصل کتاب