۵۰ – درست پیش روی ما

در بن بستها، جریان خلاقیت قطع نمی‌شود شاید فقط از پاسخ دادن به آن کناره گرفته‌ایم. گاهی پاسخ درست همانجاست، پیشِ روی ما، منتظر که ببینیم،.

"عمل خلاقانه:راهی برای بودن" کتابی از ریک روبین

ترجمه از رضا صحرایی

5/26/20251 دقیقه خواندن

هنرمندان گاهی دچار حسی از بُن‌بست می‌شوند گویی مسیر خلاقیت مسدود شده است.

اما این به‌معنای پایان یافتن جریان خلاقیت نیست.

چنین جریانی متوقف نمی‌شود؛ این انرژی زاینده، همواره در جریان است.

شاید تنها ما تصمیم گرفته‌ایم با آن درگیرش نشویم.

به بُن‌بست خلاقانه می‌توان همچون شکلی دیگر از آفرینش نگاه کرد، سدی که به‌دست خود ساخته‌ایم.

انتخابی، آگاهانه یا ناآگاهانه، برای مشارکت نکردن در جریانی که همیشه در دسترس ماست.

زمانی که احساس تنگی یا انسداد می‌کنیم، شاید بتوانیم با واگذار کردن کنترل، روزنه‌ای پدید آوریم.

اگر از تحلیلهای ذهنی فاصله بگیریم، ممکن است این جریان آسان‌تر از درون‌مان عبور کند.

در چنین لحظاتی می‌توان «بود» و «آفرید»، به‌جای آنکه «اندیشید» و «کوشید».

در لحظه خلق کنیم، به‌جایِ پیش‌بینی آینده.

هر بار که خود را رها می‌کنیم، ممکن است دریابیم که پاسخ درست پیش روی ماست .

ایده‌ای نو پدیدار می‌شود، شیئی ساده در اتاق الهام‌بخش می‌شود،یا احساسی در بدن شدت می‌گیرد و ما را به حرکت

وا‌می‌دارد.

در لحظات دشوار،وقتی گمان می‌کنیم متوقف شده‌ایم، راه را گم کرده‌ایم، یا چیزی برای بخشیدن نداریم،

یادآوری این نکته ارزشمند است.

چه می‌شود اگر همه‌ اینها فقط داستانی در ذهن باشد؟

مراقب باش پروژه‌ای را زودتر از موعد رها نکنی - فقط به‌خاطر آنکه در دامِ ذهنیتِ «همه یا هیچ» افتاده‌ای.

بارها دیده‌ام هنرمندانی پروژه‌ای را آغاز کرده‌اند و تنها به همین دلیل آن را کنار گذاشته‌اند.

خلق اثری تازه، دیدنِ یک نقص، و سپس تمایل به دور انداختنِ کل اثر واکنشی رایج است، نه‌فقط در هنر، بلکه در تمام

ابعاد زندگی.

اما وقتی به اثرت نگاه می‌کنی، سعی کن واقعاً آن را ببینی؛ بی‌آنکه با پیش‌داوری منفی قضاوتش کنی.

آماده باش هم قدرتش را ببینی، هم ضعفش را؛ نه اینکه تنها بر ضعفش تمرکز کنی و بگذاری قدرتش محو شود.

شاید متوجه شوی که ۸۰ درصد کار، کاملاً خوب است و اگر آن ۲۰ درصد باقی‌مانده به‌درستی سازگار نیست

اثر می‌تواند درخشان شود.

این بسیار بهتر از آن است که تنها به‌خاطر یک بخش ناقص، کل کار را دور بیندازی.

اگر ضعفی در کار هست، پیش از آنکه اثر را کنار بگذاری، فکر کن آیا می‌توان آن بخش را حذف کرد یا بهتر ساخت.

چه می‌شود اگر منبع خلاقیت همیشه در کنار ما باشد،

با صبری بی‌پایان، در حال کوبیدن بر درکِ ما و فقط منتظر آن باشد که ما قفلها را باز کنیم؟

اگر گشوده بمانی،

و با دقت گوش بسپاری به آنچه در جریان است،

پاسخها آشکار خواهند شد.

۵۰ – درست پیش روی ما

Notes: